Tin momentunan ku ta impaktante, nan por hasi nos felis, òf tristu. Esei ta e realidat di bida; e ta konsistí di diferente kolónan i no semper e lo ta pintá di e kolónan di mas bunita. Esei ta nifiká ku nos lo pasa den momentunan difisil, i por ta abo, ta pasando den un aworaki.
Manera nos a bisa, nos lo pasa den momentunan difisil, pero awe nos ke rekòrdá bu ku ainda den e pintura blanku ku pretu ku bo tin bo dilanti, bo bida ainda tin balor, i hopi. Mihó ainda: abo, bo ta balioso, fuerte i sufisiente!
Hopi bia nos no ta komprondé dikon nèt nos ta pasa den algu asina difisil, por ta bo tabata mal hende? por ta bo futuro ta skirbi kaba i esaki tabata bo destino? por ta djis niun hende no ke bu i bo meresé di sufri? NÒ! Ta bèrdat ku nos ta pasa den kosnan desagradabel, pero esei no ta rason pa pensa ku bo meresé di sufri òf ku bo meresé di ta morto.
Ni un malesa, ni un bisio, ni un miseria, niun desgrasia familiar, nada no por kita ni skonde e balor grandi ku bo tin! Por ta abo, òf un konosí ta sufriendo ku hopi problemanan, i bo ke kaba ku bo bida, bo tin pensamentu negativo i bo ta yená di miedu pa loke e futuro tin pronostiká.
Awe Señor Hesus ta habri su brasanan hanchu pa risibí, tende, apoyá i sostené bu. Nada no por kita bo balor. I ta difisil wak algun lus di speransa den final dje kareda sigur ku si, pero no imposibel.
Awe Señor Hesus ta motivá bu sigui dilanti, konfia, i keda positivo, i si bo mester, buska nos, i nos lo yuda bu den algun di nos tempel.
Dikon nos ta bisabu esaki? Nos ta kere den Señor Dios, i nos sa ku El a bisa:
“T’Ami so konosé e plannan ku Mi tin pa boso; Mi ta sigurá boso ku Mi ke boso felisidat, no boso desgrasia; Mi ta primintí boso un futuro yen di speransa.”
Yeremías 29:11
Esaki ta nifiká ku loke bo ta pasando no ta bo fin, pero bo mester konfia i kere. Awe, bo ta aseptá di biba un bida diferente?
“Ora preokupashon a oumentá, bo konsuelo a duna mi alivio.”
Salmo 94:19